Kia Ora!
Door: Rick Bogaard
Blijf op de hoogte en volg Rick
17 Februari 2013 | Nieuw Zeeland, Auckland
In de week voordat ik dan daadwerkelijk ging beginnen bij Toll, heb ik een keuze kunnen maken welke excursie mijn eerste zal worden. Het was vulkaan Rangitoto, een vulkaan die ik vanuit mijn eigen raam kan zien en welke mijn interesse gelijk al had. Een dag van tevoren mijn ticket geboekt, de volgende dag de Ferry naar het eiland gepakt. Eenmaal aangekomen daar, had het misschien makkelijker geweest als ik de naam van de baai had onthouden, dit zou me later veel tijd hebben bespaard.
Op weg naar de top was het eigenlijk alleen maar genieten. Stukken ‘groen’ afgewisseld met HET kenmerk van de vulkaan, grote massa’s uitgedroogde lava. Dit geeft de vulkaan nog een unieke uitstraling, wat dagelijks nog vele bezoekers trekt. Hierbij het feit dat het die dag een graad of 24 was, maakte de route naar de top een aangename.
Na ruim een uur gelopen te hebben, bereikte ik de top en trof daar een prachtig uitzicht over een gedeelte van Auckland, met daarbij een helderblauwe zee waarvan ik de naam nog steeds niet weet. Het was het lopen dus meer dan waard. Tot zover ging alles volgens plan, geen stress.
Dan de terugtocht, zucht. In de veronderstelling dat Mc Kensey Bay de plek was om terug te keren naar het vasteland, vervolgde ik mijn weg om de ferry te pakken van kwart over twee. Onderweg kwam ik echt niemand tegen en begon al te twijfelen of dit wel de juiste weg was, maar bleef nog steeds zeker van mijn zaak en bleef maar doorlopen. Om een lang verhaal kort te maken, Mc Kensey Bay is dus een baai aan de andere kant van het eiland, wat me een extra looptijd bezorgde van 3 uur. Resultaat:
• Blaren op beide voeten
• Armen, kuiten, nek en gezicht aardig verbrand.
• Ferry van kwart over twee gemist, laatste ferry van vijf uur net gered.
Je kan dus wel concluderen dat het een aardig intensieve tocht is geweest, maar zeker de moeite waard. Foto’s van mijn bezoek aan de voor mij beruchte vulkaan volgen as soon as possible!.
Stage Toll Global Logistics
Na mijn week ‘vakantie’ moest ik er toch echt aan geloven; Afstuderen bij Toll stond op het punt van beginnen. Op mijn kennismakingsdag kunnen regelen dat ik mee kon rijden met één van de werknemers, wat me heel veel ellende en geld bespaart wanneer ik met het Openbaar Vervoer hier zou gaan reizen. .
De week is snel voorbij gegaan, heel veel nieuwe indrukken komen op je af en het communiceren is anders dan dat ik gewend ben. Zo lopen er mensen uit Tonga, Samoa, Maori, Fiji en dan heb je ook nog de echte Nieuw-Zeelanders. Enkele overeenkomsten; het zijn kasten van mensen, echt niet normaal, voelen zich allemaal verbonden door ‘The All Blacks’ en zijn allemaal ontzettend vriendelijk en behulpzaam. In combinatie met een zeer relaxte en ontspannen sfeer maakte het dat ik me gelijk thuis voelde en met vertrouwen uitkijk naar de aankomende 14 weken.
Tijdens mijn eerste week stage arriveerden mijn medestudenten in het appartement, twee Nederlanders die ook ervoor gekozen hadden om te gaan studeren in Nieuw-Zeeland. Samen hebben we aan het einde van de week een Ford Laser gekocht, waarbij ik meer dan genoeg zeg als hij vier wielen heeft en een stuur. Maargoed, voldoende om te gaan rondreizen en dat hebben we dit weekend dan ook gedaan.
Gebied Lake Taupo
Vrijdag vertrokken richting Lake Taupo, een meer dat ontstaan is tijdens een eruptie en zich bevindt in de krater van een vulkaan. Voordat we hier aankwamen, bereikten we na een rit van drie uur de ‘Glowworm Caves’, die we eerst wilden aandoen. De plek, zoals al doet vermoeden, bestaat uit een grot, verlicht met allemaal kleine wormen (dachten we) die zich genesteld hebben aan het plafond. Wat een mooi bezoek moest opleveren, bleek tegen te vallen. In plaats van uitzicht op duizenden dieren, moesten we het doen met hier en daar wat groepjes, wat niet echt in de smaak viel. Misleid door commercie dus. Echter toch nog aardig mooie foto’s kunnen schieten, ook deze probeer ik op de site te krijgen.
Hierna vertrokken naar Lake Taupo, waar we onderweg al vele mooie foto’s konden schieten van de omgeving. Grote rotspartijen die uitstaken boven het landschap, afgewisseld met heuvelachtige gebieden met grote rivieren die zich een weg baanden door de natuur. Na een paar stops bereikten we vroeg in de avond Lake Taupo, waar we tevens gingen overnachten in onze Ford Laser. Ik kan je vertellen dat het geen prettige nacht was, maar zeker iets moois om meegemaakt te hebben. Heb in die nacht spieren ontdekt waarvan ik niet wist dat ze bestonden; aardige spierpijn dus ;)
De volgende dag begonnen met een stevige ontbijt bij de MacDonalds, waarna we gingen toeren in het gebied zelf. Zo zijn we even gestopt bij de’ Craters of the Moon’ en de zogenoemde ’Huka Falls’, schitterend gebied, al zeg ik het zelf. Ook hier zagen we helderblauw water dat zich al jaren een weg baant door de rotspartijen, foto’s zeggen genoeg denk ik.
s’Avonds afgesloten met een boottocht langs wandtekeningen van Maori’s, vond ik zelf één van de hoogtepunten van het weekend. Uitgehouwen in een grote rotspartij zag je een groot gezicht uitgebeeld, met allemaal dieren en mensen die waarschijnlijk een verhaal moesten vertellen, maar dat heb ik niet meegekregen. Indrukwekkend.
Hierna hebben we onze vertrouwde auto weer opgezocht en zijn we weer richting Auckland vertrokken. Morgen begint een nieuwe stageweek; ik hou jullie weer op de hoogte! Probeer de foto’s zo snel mogelijk op de site te krijgen!
Groeeeetjes!
Op weg naar de top was het eigenlijk alleen maar genieten. Stukken ‘groen’ afgewisseld met HET kenmerk van de vulkaan, grote massa’s uitgedroogde lava. Dit geeft de vulkaan nog een unieke uitstraling, wat dagelijks nog vele bezoekers trekt. Hierbij het feit dat het die dag een graad of 24 was, maakte de route naar de top een aangename.
Na ruim een uur gelopen te hebben, bereikte ik de top en trof daar een prachtig uitzicht over een gedeelte van Auckland, met daarbij een helderblauwe zee waarvan ik de naam nog steeds niet weet. Het was het lopen dus meer dan waard. Tot zover ging alles volgens plan, geen stress.
Dan de terugtocht, zucht. In de veronderstelling dat Mc Kensey Bay de plek was om terug te keren naar het vasteland, vervolgde ik mijn weg om de ferry te pakken van kwart over twee. Onderweg kwam ik echt niemand tegen en begon al te twijfelen of dit wel de juiste weg was, maar bleef nog steeds zeker van mijn zaak en bleef maar doorlopen. Om een lang verhaal kort te maken, Mc Kensey Bay is dus een baai aan de andere kant van het eiland, wat me een extra looptijd bezorgde van 3 uur. Resultaat:
• Blaren op beide voeten
• Armen, kuiten, nek en gezicht aardig verbrand.
• Ferry van kwart over twee gemist, laatste ferry van vijf uur net gered.
Je kan dus wel concluderen dat het een aardig intensieve tocht is geweest, maar zeker de moeite waard. Foto’s van mijn bezoek aan de voor mij beruchte vulkaan volgen as soon as possible!.
Stage Toll Global Logistics
Na mijn week ‘vakantie’ moest ik er toch echt aan geloven; Afstuderen bij Toll stond op het punt van beginnen. Op mijn kennismakingsdag kunnen regelen dat ik mee kon rijden met één van de werknemers, wat me heel veel ellende en geld bespaart wanneer ik met het Openbaar Vervoer hier zou gaan reizen. .
De week is snel voorbij gegaan, heel veel nieuwe indrukken komen op je af en het communiceren is anders dan dat ik gewend ben. Zo lopen er mensen uit Tonga, Samoa, Maori, Fiji en dan heb je ook nog de echte Nieuw-Zeelanders. Enkele overeenkomsten; het zijn kasten van mensen, echt niet normaal, voelen zich allemaal verbonden door ‘The All Blacks’ en zijn allemaal ontzettend vriendelijk en behulpzaam. In combinatie met een zeer relaxte en ontspannen sfeer maakte het dat ik me gelijk thuis voelde en met vertrouwen uitkijk naar de aankomende 14 weken.
Tijdens mijn eerste week stage arriveerden mijn medestudenten in het appartement, twee Nederlanders die ook ervoor gekozen hadden om te gaan studeren in Nieuw-Zeeland. Samen hebben we aan het einde van de week een Ford Laser gekocht, waarbij ik meer dan genoeg zeg als hij vier wielen heeft en een stuur. Maargoed, voldoende om te gaan rondreizen en dat hebben we dit weekend dan ook gedaan.
Gebied Lake Taupo
Vrijdag vertrokken richting Lake Taupo, een meer dat ontstaan is tijdens een eruptie en zich bevindt in de krater van een vulkaan. Voordat we hier aankwamen, bereikten we na een rit van drie uur de ‘Glowworm Caves’, die we eerst wilden aandoen. De plek, zoals al doet vermoeden, bestaat uit een grot, verlicht met allemaal kleine wormen (dachten we) die zich genesteld hebben aan het plafond. Wat een mooi bezoek moest opleveren, bleek tegen te vallen. In plaats van uitzicht op duizenden dieren, moesten we het doen met hier en daar wat groepjes, wat niet echt in de smaak viel. Misleid door commercie dus. Echter toch nog aardig mooie foto’s kunnen schieten, ook deze probeer ik op de site te krijgen.
Hierna vertrokken naar Lake Taupo, waar we onderweg al vele mooie foto’s konden schieten van de omgeving. Grote rotspartijen die uitstaken boven het landschap, afgewisseld met heuvelachtige gebieden met grote rivieren die zich een weg baanden door de natuur. Na een paar stops bereikten we vroeg in de avond Lake Taupo, waar we tevens gingen overnachten in onze Ford Laser. Ik kan je vertellen dat het geen prettige nacht was, maar zeker iets moois om meegemaakt te hebben. Heb in die nacht spieren ontdekt waarvan ik niet wist dat ze bestonden; aardige spierpijn dus ;)
De volgende dag begonnen met een stevige ontbijt bij de MacDonalds, waarna we gingen toeren in het gebied zelf. Zo zijn we even gestopt bij de’ Craters of the Moon’ en de zogenoemde ’Huka Falls’, schitterend gebied, al zeg ik het zelf. Ook hier zagen we helderblauw water dat zich al jaren een weg baant door de rotspartijen, foto’s zeggen genoeg denk ik.
s’Avonds afgesloten met een boottocht langs wandtekeningen van Maori’s, vond ik zelf één van de hoogtepunten van het weekend. Uitgehouwen in een grote rotspartij zag je een groot gezicht uitgebeeld, met allemaal dieren en mensen die waarschijnlijk een verhaal moesten vertellen, maar dat heb ik niet meegekregen. Indrukwekkend.
Hierna hebben we onze vertrouwde auto weer opgezocht en zijn we weer richting Auckland vertrokken. Morgen begint een nieuwe stageweek; ik hou jullie weer op de hoogte! Probeer de foto’s zo snel mogelijk op de site te krijgen!
Groeeeetjes!
-
17 Februari 2013 - 11:22
Klaas Graveland:
Hoi Rick,
Wat een leuk reisverslag weer. Alleen jammer dat je zo'n eind verdwaald was. Een elektrische fiets had misschien wel makkelijk geweest, haha.
Veel succes nog en geniet van alle ervaringen die je opdoet.
Ik zie je wel weer een keer langs komen op de skype.
Groet,
Klaas -
17 Februari 2013 - 11:45
Lia Noordergraaf:
Hoi Rick,
Wat leuk om je verslagen te lezen, je hebt een echt schrijftalent. Zo te lezen heb je al heel wat gezien in die 2 weken. In de auto geslapen,!!!! geweldig. ha ha Fijn om te horen dat je het naar je zin hebt en leuke mensen ontmoet.
Werkse en geniet van dat mooie land. ik wacht op je volgende verslag.
Groeten van Arie en Lia uit een koud Nederland. -
17 Februari 2013 - 13:02
Petra Bogaard:
Ha Rick!
Wat leuk om je avonturen te lezen! Je schrijft het zo beeldend op dat ik je al helemaal zie gaan op zoek naar de Ferry of in gesprek met die grote mensen daar. Lekker dat jullie een auto hebben gekocht, dan kunnen jullie veel gaan zien.
Onze verhalen over afgelopen week zijn veel korter. Gewerkt, uit eten geweest en een gezellig avondje Kolonisten met vrienden (dik gewonnen van je broer ;-)). Maar nu lekker weekje vrij.
Groetjes Petra -
17 Februari 2013 - 14:18
Elise Glasbergen:
Leuk dat je al heel wat gezien hebt hee! Lake Taupo is echt geweldig! Toch maar geen Skydive gedaan daar? ;P
Super dat je het naar je zin hebt, nog heeel veel plezier!!
Elise! -
17 Februari 2013 - 15:54
Sandra:
Gaaf Rick! Klinkt allemaal erg goed!
Succes met een nieuwe stage week!
Groeten, Rick en san -
17 Februari 2013 - 16:03
Rien En Dorette:
Hoi Rick,
Wat een leuk reisverslag en je vertelt het smakelijk :).
Leuk dat je er ook op uit kunt trekken en dat je veel van Nieuw-Zeeland kan gaan zien.
Je zou bijna vergeten dat je daar bent om stage te lopen.
Veel succes en we blijven je volgen.
Rien en Dorette -
17 Februari 2013 - 21:23
Arie En Ina:
Hallo Rick,
Wat een leuke reisverslagen schrijf je zeg. Duidelijk dat je het naar je zin hebt en je niet verveeld.
En je hebt geen moeite met een paar uurtjes extra wandelen (waarschijnlijk niet op de padvinderij gezeten).
Kijk nu al uit naar je volgende reisverslag en de foto's.
Veel succes en plezier de komende periode.
Arie en Ina -
18 Februari 2013 - 09:27
Rick Bogaard:
Dank je wel voor de reacties, ben nog het een en ander vergeten mee te nemen, maar dat komt met het volgende verslag wel ;)
Groetjes! -
18 Februari 2013 - 09:54
Huig Rook:
Hallo Rik,
een geweldig verslag. Als je je zo blijft vermaken daar als tot op heden, denk ik dat je nog niet terug bent in Nederland.
De temperaturen daar zijn in elk geval beter als hier. Maak er verder wat moois van en blijf in ieder geval schrijven, want dat gaat je prima af.
Nog veel plezier en tot horens.
Hartelijk groet.
Huig
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
